Super nuntiaverunt Silium Italicum in villa Neapolitana inedia finivisse vitam; causa mortis aegrotatio fuit. Illi natus erat insanabilis tumor, cuius taedio ad mortem decucurrit. Irrevocabili constantia mortem obiit, usque ad supremum diem beatus et felix. Minorem ex filiis duobus dolenter amiserat; sed maiorem melioremque florentem atque etiam consularem reliquit. Laeserat famam suam sub Nerone (nam quidam Silium delatorem fuisse dictitabant), sed in Vitellii amicitia sapienter et comiter se gesserat. Ex proconsulatu Asiae gloriam reportaverat atque maculam veteris industriae laudabili otio abluerat. Fuit inter principes civitatis sine potentia, sine invidia; salutabatur, colebatur et, multum in lectulo iacens, doctissimis sermonibus cum amicis dies transigebat. Scribebat carmina maiore cura quam ingenio.