Data:
21/01/2003 20.18.43
 rispondi
al msg
 nuovo
msg
 cerca nel forum
 torna
all'indice |
I - An finitus sit mundus et an unus
1 Mundum et hoc quodcumque nomine alio caelum appellare libuit, cuius circumflexu degunt
cuncta, numen esse credi par est, aeternum, inmensum, neque genitum neque interiturum
umquam. huius extera indagare nec interest hominum nec capit humanae coniectura mentis.
2 sacer est, aeternus, immensus, totus in toto, immo vero ipse totum, infinitus ac finito
similis, omnium rerum certus et similis incerto, extra intra cuncta conplexus in se, idemque
rerum naturae opus et rerum ipsa natura.
3 furor est mensuram eius animo quosdam agitasse atque prodere ausos, alios rursus
occasione hinc consumpta aut hic data innumerabiles tradidisse mundos, ut totidem rerum
naturas credi oporteret aut, si una omnes incubaret, totidem tamen soles totidemque lunas et
cetera etiam in uno et inmensa et innumerabilia sidera, quasi non eaedem quaestiones
semper in termino cogitationi sint occursurae desiderio finis alicuius aut, si haec infinitas
naturae omnium artifici possit adsignari, non idem illud in uno facilius sit intellegi, tanto
praesertim opere. furor est profecto, furor egredi ex eo et, tamquam interna eius cuncta
plane iam nota sint, ita scrutari extera, quasi vero mensuram ullius rei possit agere qui sui
nesciat, aut mens hominis videre quae mundus ipse non capiat.
4 furor est profecto, furor egredi ex eo et, tamquam interna eius cuncta plane iam nota sint, ita
scrutari extera, quasi vero mensuram ullius rei possit agere qui sui nesciat, aut mens
hominis videre quae mundus ipse non capiat.
|
Cerca
STORIA E CIVILTA'
DIRITTO
ATTUALITA'
MAPPA DEL SITO
stampa
aggiungi
ai preferiti
imposta
come pagina iniziale
torna
su
HOMEPAGE
SEGNALA IL SITO
FAQ 
NEWSGROUP