Data:
25/09/2003 15.28.16
rispondi
al msg
nuovo
msg
cerca nel forum
torna
all'indice |
Tityre,tu patulae recubans sub tegmine fagi silvestrem tenui Musam meditaris avena; nos patriae finis et dulcia linquimus arva, nos patriam fugimus; tu,Tityre, lentus in umbra formosam resonare doces Amaryllida silvas. O Meliboee, deus nobis haec otia fecit: namque erit ille mihi semper deus; illius aram saepe tener nostris abb ovilibus imbuet agnus. Ille meas errare boves, ut cernis, et ipsum ludere quae vellem calamo permisit agresti. Non equidem invideo;miror magis: undique totis usque adeo turbatur agris. En ipse capellas protenus aeger ago;hanc etiam vix, Tityre, duco: hic inter densas corylos modo namque gemellos, spem gregis, a! silice in nuda conixa reliquit. Saepe malum hoc nobis, si mens non laeva fuisset, de caelo tactas memini praedicere quercus. Sed tamen, iste deus qui sit, da, Tityre, nobis. Urbem, quam dicunt Romam,Meliboee, putavi stultus ego huic nostrae similem,quo saepe solemus pastores ovium teneros depellere fetus. Sic canibus catulos similes, sic matribus naedos noram:sic parvis componere magna solebam. Verum haec tantum alias inter caput extulit urbes, quantum lenta solent inter viburna cupressi.
|