Data:
24/01/2004 14.54.43
 rispondi
al msg
 nuovo
msg
 cerca nel forum
 torna
all'indice |
Caro Bukowski, avrei bisogno della traduzione di alcuni passi tratti dal Capitolo 4 de L?eternit? del mondo di Sigieri di Brabante.
Capitolo IV.
[...]
Praeterea, omne existens in potentia educitur in actum per aliquid
existens in actu, et tandem deducitur, in ordine moventium, ad movens existens
in actu totaliter, quod non prius potestate est aliquid quam actu. Quare,
secundum hoc, actus simpliciter tempore videtur praecedere potentiam. Et super
hac ratione fundatus fuit egregius Philosophus, ut iam in huius dissolutione
patebit. Ad evidentiam autem huius quattuor consideranda sunt.
Primum est quod idem numero, aliquando habens esse in potentia et
aliquando in actu, prius tempore potest esse quam sit. Sed quia hanc potentiam
praecedit actus in alio, cum omne ens in potentia ab eo quod est suae speciei
aliquo modo vadat ad actum, ideo non est simpliciter dicere quod potentia
tempore actum antecedat.
Secundo considerandum est quod, si tota universitas entium aliquando
fuit non ens, sicut voluerunt aliqui poetae, theologi et aliqui naturales, ut
dicit Aristoteles duodecimo Metaphysicae, potentia simpliciter ipsum actum
praecederet. Et si etiam aliqua species entis tota, ut species humana, esse
incepisset cum numquam actu praefuisset, sicut quidam se putant demonstrasse,
potentia ad actum illius speciei simpliciter ipsum praecederet. Sed utrumque
eorum est impossibile secundum Aristotelem. Quod apparet de primo: si enim
tota universitas entium aliquando fuisset in potentia, ita ut nihil in entibus
totaliter in actu, semper actu agens et movens, entia et mundus iam non essent
nisi in potentia, et materia per se iret ad actum, quod est impossibile. Unde
vult Aristoteles et suus Commentator, duodecimo Metaphysicae, quod res tempore
infinito quievisse et postea motum esse, est materiam ex se mobilem esse.
Secundum etiam apparet esse impossibile; quia enim primum movens et agens
semper est actu, non prius potestate aliquid quam actu, sequitur quod semper
moveat et agat, quaecumque non mediante motu facit, secundum philosophos.
Ex hoc autem quod semper est movens et agens, sequitur quod nulla species entis
ad actum procedit quin prius praecesserit, ita quod eadem specie quae fuerunt
circulariter revertuntur, et opiniones, et leges, et religiones, et alia, ut
circulent inferiora ex circulatione superiorum, quamvis circulationis
quorumdam propter antiquitatem non maneat memoria. Haec autem dicimus
opinionem Philosophi recitando, non ea asserendo tamquam vera. Advertendum est
autem quod aliqua species entis potest exire in actum cum non esset nisi in
potentia, quamquam alias etiam actu fuisset. Quod sic apparet: nam contingit
in caelestibus fieri aliquem aspectum et constellationem prius non existentes,
quorum effectus proprius est aliqua species entis in mundo inferiore, quae et
tunc causatur, quae tamen et prius non fuerat, sicut et constellatio ipsam
causans.
Tertio considerandum est quod, cum accipitur potentia ad actum et actus
educens illam potentiam eiusdem rationis in generante et generato, non est
dicere, in sic acceptis, actum praecedere potentiam simpliciter, neque
potentiam actum, nisi actus accipiatur secundum speciem, et potentia propria
accipiatur respectu individui. Actu enim homo et actu homo aliquis, utpote
generans, tempore praecedit illud quod est potestate homo generatus. Sed quia
in hoc ordine, sicut potentia ens exit in actum per aliquid existens in actu,
ut sic quamcumque potentiam datam actus praecedat, ita etiam omne existens in
actu in hac specie de potentia vadit ad actum, ut sic quemcumque actum datum
in hac specie potentia praecedat. Ideo neutrum simpliciter alterum tempore
praecedit, sed est unum ante alterum in infinitum, sicut arguebatur.
Quarto considerandum est quod, quodam ordine moventium et agentium,
necesse est illud quod procedit de potentia ad actum devenire ad aliquem actum
educentem illam potentiam ad actum, qui actus non habet exire de potentia ad
actum. Et ideo, cum omne ens in potentia per aliquid in actu suae speciei
vadat ad actum, non omne tamen ens in actu et generans procedit de potentia ad
actum. Hinc est quod, quocumque ente in potentia ad aliquem actum dato, actus
illius speciei aliquo modo, licet non secundum eamdem penitus rationem, illam
potentiam tempore antecedit; non autem quocumque ente in actu dato potentia
praecedit, ex qua ad actum procedat. Et ideo actus simpliciter tempore dicitur
praecedere potentiam, sicut expositum est.
Cordiali saluti :)
|
Cerca
STORIA E CIVILTA'
DIRITTO
ATTUALITA'
MAPPA DEL SITO
stampa
aggiungi
ai preferiti
imposta
come pagina iniziale
torna
su
HOMEPAGE
SEGNALA IL SITO
FAQ 
NEWSGROUP